|
Informatie - Technologie
Informatie - Technologie
Datadragers vernietigen
Informatie op digitale datadragers kan worden gewist met een Degausser of met een Eraser.
Daarnaast kunnen datadragers ook fysiek vernietigd worden. Voor fysieke vernietiging zijn Shredders, Crushers en Punchers beschikbaar.
Het is van belang om te realiseren dat informatie op een fysiek beschadigde datadrager nog steeds aanwezig is. De informatie is slechts in kleinere stukken opgedeeld. Een moderne harde schijf bijvoorbeeld kan tot meerdere terabytes aan informatie
bevatten. Het vermalen, verbuigen of doorboren van de “platters” van een harde schijf zal niet de informatie verwijderen. Een fragment van 1x1 cm van
de harde schijf platter kan zelfs nog gigabytes aan informatie bevatten. Bij fysieke vernietiging van datadragers geldt dat hoe kleiner de fragmenten, hoe meer tijd en inspanning er benodigd is om de informatie te reconstrueren. Dit wordt gedefinieerd
in de DIN 66399 en de ISO / IEC 21964 norm;
AVG
De AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming) regelt de rechtspositie van mensen waarvan gegevens
worden verwerkt door privacy rechten te definiëren en bestaande rechten te versterken. Organisaties die persoonsgegevens verwerken zijn verplicht om aan te kunnen tonen dat zij aan de wet voldoen. Een persoonsgegeven is alle informatie over een
geïdentificeerde of identificeerbare natuurlijke persoon die direct over iemand gaat, of naar deze persoon te herleiden is. Voor deze gegevens is bij fysiek vernietigen het minimale veiligheidsniveau 3 noodzakelijk.
Bijzondere persoonsgegevens zijn gegevens die zo privacygevoelig zijn dat het grote impact op iemand kan hebben als deze gegevens worden verwerkt. Het verwerken van deze persoonsgegevens is verboden tenzij er een wettelijke uitzondering is. Bij het
fysiek vernietigen van deze gegevens dient minimaal veiligheidsniveau 4 te worden gebruikt.
DIN 66399 (ISO / IEC 21964) norm
De DIN 66399 normering, ontwikkeld door het Deutsches Institut für Normung (DIN) is een in 2013 ontwikkelde standaard voor het voor het vernietigen van alle soorten datadragers. De
DIN 66399 norm definieert drie beschermingsklassen, zeven veiligheidsniveau’s en 6 materiaalclassificaties. ISO / IEC 21964 is sinds 2018 de internationale norm voor de bescherming en vernietiging van gegevens gebaseerd op de bestaande Duitse norm
DIN 66399.
Beschermingsklasse
De DIN 66399 / ISO 21964 norm kent drie beschermingsklassen. Deze bepalen in welke mate de gegevens op een datadrager beschermd dienen te worden;
- Beschermingsklasse 1 |
Normale bescherming van interne gegevens - lvl 1, 2 & 3 |
- Beschermingsklasse 2 |
Hogere bescherming van vertrouwelijke gegevens - lvl 3, 4 & 5 |
- Beschermingsklasse 3 |
Zeer hoge bescherming van vertrouwelijke en geheime gegevens - lvl 5, 6 & 7 |
Veiligheidsniveau
Onder de drie beschermingsklassen vallen zeven veiligheidsniveau’s. Deze veiligheidsniveau’s bepalen de hoeveelheid inspanning en hulpmiddelen die benodigd zijn om informatie op een vernietigde datadrager weer te reproduceren;
- Veiligheidsniveau 1 |
Reproductie van gegevens vergt eenvoudige inspanning |
- Veiligheidsniveau 2 |
Reproductie van gegevens vergt speciale inspanning en hulpmiddelen |
- Veiligheidsniveau 3 |
Reproductie van gegevens vergt aanmerkelijke inspanning (arbeid, tijd, hulpmiddelen) |
- Veiligheidsniveau 4 |
Reproductie van gegevens vergt uitzonderlijke inspanning en ongebruikelijke hulpmiddelen |
- Veiligheidsniveau 5 |
Reproductie van gegevens slechts mogelijk met ongebruikelijke hulpmiddelen |
- Veiligheidsniveau 6 |
Reproductie van gegevens is onwaarschijnlijk naar huidige stand van techniek |
- Veiligheidsniveau 7 |
Reproductie van gegevens is onmogelijk naar huidige stand van techniek |
Materiaal classificatie
De diverse soorten datadragers zijn volgens de DIN 66399 / ISO 21964 norm opgedeeld in de volgende zes verschillende categorieën;
- Materiaal classificatie P |
Originele grootte (papier, film drukplaten) |
- Materiaal classificatie F |
Verkleind (microfilm) |
- Materiaal classificatie O |
Optische datadragers (CD, DVD, Blu-Ray) |
- Materiaal classificatie T |
Magnetische datadragers (tapes, diskettes, credit cards) |
- Materiaal classificatie H |
Harde schijven |
- Materiaal classificatie E |
Elektronische datadragers (USB stick, SSD’s, memorycards) |
Shredders
Een shredder wordt gebruikt om datadragers in kleinere fragmenten te vermalen. Hiervoor worden gehard stalen messen gebruikt die in tegengestelde richting roteren. Er bestaan shredders voor diverse soorten datadragers; papier en karton,
optische media (CD, DVD, Blu-Ray), flashgeheugen (USB sticks, memorycards), tapes (audio, video, data), creditcards, smartphones, tablets, SSD’s en harde schijven.
Niet elke shredder is geschikt voor alle soorten datadragers en materialen. Voor het vermalen van de metalen behuizing van een harde schijf is bijvoorbeeld veel meer kracht nodig dan voor het shredden van papier. De DIN 66399 / ISO 21964 normering geeft
aan welke materialen een shredder kan verwerken tot welk veiligheidsniveau. Hierbij dient 90% van de deeltjes te voldoen aan de norm en mag de overige 10% niet groter zijn dan 3x de norm.
Punchers
Een puncher maakt gebruik van een geharde stalen pin om harde schijven te doorboren. Bij het doorboren van een harde schijf worden de platters, leeskoppen, elektromotor en elektronica van de harde schijf beschadigd zodat deze niet meer
benaderbaar is. Een puncher wordt vaak gebruikt als tweede stap in de vernietigingsprocedure voor harde schijven. Eerst wordt een harde schijf gewist in een degausser waarna deze fysiek wordt vernietigd met een puncher.
-
DIN 66399 / ISO 21964 Norm
Taal: EN, Bestand: 0,1 MB
-
FlashPro Particle Study
Taal: EN, Bestand: 0,1 MB
Copyright ©2001-2024 Virtual Vision, alle rechten voorbehouden.
Alle prijzen en specificaties zijn onder voorbehoud, zolang de voorraad strekt. Op al onze aanbiedingen en leveringen
zijn onze algemene leveringsvoorwaarden van toepassing. Wij wijzen u uitdrukkelijk op onze disclaimer
en privacy policy. Typefouten alsmede prijswijzigingen voorbehouden.
|
|